Najlepsi bokserzy Jamajki i Haiti

Zarówno Jamajka, jak i Haiti to rezerwuary doskonałego materiału bokserskiego. O ile jednak w barwach Jamajki w przeszłości boksowało kilku doskonałych zawodowych pięściarzy, to w przypadku Haiti takowych nie było, gdyż zawsze woleli występować jako reprezentanci państw większych i bogatszych. Ta reguła dotyczyła także wielu Jamajczyków i jest aktualna do dziś.

Nicholas Walters (piórkowa, Jamajka)
Walters zakończył amatorska karierę w wieku 22 lat z umiarkowanymi sukcesami. Jako zawodowiec zasłynął przede wszystkim z siły fizycznej i nokautującego uderzenia. W 2012 zdobył pas WBA, który następnie kilka razy bronił w bardzo dobrym stylu (m.in. nokaut na Nonito Donaire). Pozbawiony tytułu za nadwagę. W bilansie ma same zwycięstwa i nieoczekiwany remis z Jasonem Sosą w swej ostatniej walce w grudniu 2015.

Evens Pierre (lekka, Haiti)
Pierre rozpoczął profesjonalną karierę bokserską w 2008 i występuje przeważnie na ringu w Panamie. Poza jedną, chyba niezasłużoną porażką, ma w dorobku same zwycięstwa. Prezentuje się dobrze zarówno pod względem fizycznym, jak i technicznym.

Kemahl Russel (średnia, Jamajka)
Russel to obiecujący niepokonany bokser o silnym ciosie. Boksował dotąd na Jamajce, w Gujanie i w Meksyku.

Azea Augustama (półciężka, Haiti)
Augustama pochodzi ze znanej bokserskiej rodziny. Reprezentował Haiti na olimpiadzie w Pekinie 2008 i odniósł sporo sukcesów na ringach amatorskich. Jako zawodowiec przegrał jedynie z Denisem Graczowem (niejednogłośnie) i Edwinem Rodriguezem. Ten silny fizycznie bokser zapewne zaszedłby dalej w barwach jakiegoś innego kraju.